Reactie Hans Spekman op de artikelen ledendemocratie
Ooit schreef ik dat we in onze partij toe zijn aan een volgende democratiseringsgolf.
Het is treurig dat die golf er niet is gekomen. Sterker nog is dat initiatieven van onderop om de ledendemocratie te versterken zijn ontmoedigd en daardoor uitgedoofd.
Ik ben lid van de PvdA omdat ik sta voor haar idealen, zoals het bestrijden van onrecht in de samenleving. Een doel waar we al 100 jaar voor staan. We staan voor een samenleving waarin mensen niet alleen verantwoordelijkheid voor zichzelf nemen, maar ook voor de samenleving als geheel. Een politieke partij die werkt vanuit een gedragen ideaal kan niet zonder ledendemocratie.
Verheffing van de mens is uiteindelijke doel
Het ideaal van de partij staat voorop. De volksvertegenwoordigers zijn vooruitgeschoven posten om dit ideaal te verwezenlijken. Niet meer en niet minder. De koers van de partij voor de midden en lange termijn is in handen van het bestuur en de leden.
Een discussie moet levendig zijn. Op vaste momenten en bij actuele onderwerpen moet het aan de leden vragen van meningen en oplossingen een kracht zijn. Nu lijkt het vrees op te roepen. Vrees dat macht verwerven en leden betrekken niet samen gaan. En dat macht verwerven nu het hoogste doel lijkt te zijn.
De kracht van de partij wordt bepaald door de leden. Het is in de politieke vereniging. Nieuw talent, nieuwe ideeën, nieuwe inzichten zijn altijd nodig. In een democratische partij is er ook altijd sprake van macht en tegenmacht. Daarom ben ik voor de ombudsteams. Ze signaleren dat wetten en beleidsregels in de praktijk niet voldoen. Dat maakt een partij voor de langere termijn sterker.
Tegenover de politieke partij staat een kiesvereniging. Het primaire doel is om verkiezingen te winnen. De focus ligt op het verzamelen van stemmen en het verkrijgen van politieke macht. Er ligt minder nadruk op ideologie en beleidsvorming. Dat lijkt nu de gekozen weg te zijn.
Ik onderschrijf de woorden van Han Noten daarom volledig: Een sociaaldemocratische partij die aan zichzelf niet de democratische eisen stelt die zij aan de samenleving stelt, maakt zichzelf belachelijk. Tenslotte is het delen van macht en kennis onderdeel van haar beginselen en de verheffing van de mens het uiteindelijke doel.
Of we een politieke partij zijn of geleidelijk een kiesvereniging aan het worden, lijkt nu te worden beslecht. Dat is treurig, maar er komt altijd weer een andere tijd.
Hans Spekman