Kan de Partij van de Arbeid zowel een strijdbare als een aardige partij zijn/worden?

 

 

 

 

Lange termijn lijkt in Den Haag niet meer mee te spelen

In de rubriek Gluren bij de Buren hebben we de column: “Het Binnenhof kan wel een Samson gebruiken” van Kiza Magendane opgenomen. Wij vragen u deze column (nog eens) te lezen en ons dan een reactie te sturen over wat u van deze column vindt. We verzoeken u uw reactie tot een halve pagina te beperken. We zullen die reacties dan graag in de volgende Nieuwsbrief opnemen.

Om u tot een reactie te verleiden, volgt hier een aantal opvattingen waar de redactieleden ook onderling verschillend over denken:

  • Is het waar dat belangrijke lange termijn doelen veel te weinig aandacht krijgen (overigens niet alleen in de PvdA) en dat “bedrijfsongelukken”, zoals met Arib en van Dijk, onevenredig veel aandacht krijgen? Hoe zou dat beter kunnen/moeten?
  • Waarom wordt er niet een aantal “strakke” lange termijn doelen door zowel PvdA als GL vastgelegd m.b.t. klimaat, het verkleinen van de kapitaalsinkomensquote (Nederland is Europees kampioen ongelijke vermogens) en daadwerkelijk consuminderen? Zorg dat inhoud meer aandacht krijgt in plaats van het korte termijnproces.
  • Zou het goed zijn om in het verlengde van deze lange termijn doelen invulling aan onze Congresagenda te geven en inhoudelijke meningsverschillen over deze lange termijn doelen de ruimte te geven, zowel van bovenaf (bestuur, fractie) als van onderop door de leden?
  • Het 10 puntenplan wat PvdA en GL een half jaar geleden hebben opgesteld bevat veel mooie, aardige intenties, maar is geen strijdbaar verhaal. Hoe kunnen we aardig zijn en strijdbaarheid op een goede manier verbinden?
  • Durven we, gegeven de oorlog in Oekraïne en de enorme klimaatopgave, het eerlijke verhaal van Diederik Samson aan het brede electoraat voor te leggen? Dat verhaal houdt in dat we allemaal flink gaan inleveren, dat de sterkste schouders de zwaarste lasten hebben te dragen, en dat we ophouden deze lasten naar de toekomst door te schuiven? Magendane, maar ook Bas Jacobs en Coen Teulings, geven aan dat het huidige kabinet wel erg gemakkelijk veel geld uitgeeft, niet alleen aan degenen die het nodig hebben, maar aan iedereen.
  • Heeft u suggesties hoe we als partij én veel aardiger zouden kunnen worden in gedrag, én onze strijdbaarheid inhoudelijk een extra impuls kunnen geven?

Dit zijn onzerzijds zomaar enkele schoten voor de boeg, die u in de stemming moeten brengen om te reageren. U hoeft niet op al deze punten in te gaan, u mag reageren op wat u wilt. Wie durft dat?

Het zou geweldig zijn als ook enkele bestuurders op resp. landelijk, provinciaal of gemeentelijk niveau zouden reageren. Kort en krachtig, liefst met positieve suggesties.

Uiteraard kunt u zich beperken tot korte hartenkreten. Het gaat ons erom uw gevoel/sentiment te vernemen. Verdere (rationele) onderbouwing volgt later.

Progressief Nederland doet er goed aan, om in een nogal conservatief land als Nederland, weer wat meer haar strijdbare, positieve gevoelens te tonen. We moeten in het overbrengen van die warme, idealistische boodschap veel meer tijd steken, o.a. in toespraken. (Uiterst) rechts bespeelt regelmatig onzuivere en simpele emoties. Progressief links besteedt teveel tijd aan uitleggen waarom een aantal zaken complex zijn en gaat teveel op de toer van verontwaardiging. Dat is wel begrijpelijk, maar niet handig. Dat kan en moet beter.

Bij voorbaat veel dank voor Uw reacties. Klim in de pen!

Stuur Uw reactie naar: redactie@rodenest.nl onder vermelding van “Column Magendane”

De redactie

 

Eén gedachte over & ldquo; Kan de Partij van de Arbeid zowel een strijdbare als een aardige partij zijn/worden? & rdquo;

  • Dag Allen,
    IK was bij een lezing van Tim’sJongens . Met de titel : Beledigde broccoli .
    Het ging over de inrichting van Nederland met zóveel regels en onzin -verwijzingen dat het belasting drama kon ontstaan.
    In zijn voordracht kwam hij op de kreet : De sterkste schouders De zwaarste lasten. En dat het onzin is, omdat het niet automatisch zo is dat dát dan ook lukt .
    Het boekje is aan te bevelen, Tom is ook met dit boekje in Buitenhof geweest . Aldus moeten wij het blijven zeggen : De zwaarste lasten enz…..
    Vriendelijke groet,
    Francine Boers

Laat een antwoord achter