Eerste digitale congres wordt door vrouwen geleid
Voor iemand die in zijn jeugd altijd is tegengewerkt en tegengehouden, enkel en alleen omdat ze een meisje is, was het bijzonder bemoedigend om te zien dat ons eerste geheel digitale congres (meer dan drieduizend partijgenoten namen deel) op alle fronten werd geleid door vrouwen. Alleen de techniek was nog in handen van mannen, wat te horen was als er een verbinding haperde.
Nieuwe partijleider Lilianne Ploumen kreeg ruim 99 procent van de stemmen
We hebben Lilianne Ploumen als onze eerste vrouwelijke partijleider gekozen, Nelleke Vedelaar is partijvoorzitter, Marja Wagenaar was de voorzitter van de kandidaatstellingscommissie en Ester Mirjam Sent de voorzitter van de verkiezingsprogrammacommissie. Verder was er dagvoorzitter, Nynke de Jong en voorzitter van het congrespresidium, Rita Weeda. En onze nummer twee op de lijst, Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib, sprak ons direct na de openingsspeech van de partijvoorzitter toe. De enige man op het congrespodium was Dennis Bouman die, als lid van het Presidium, Rita Weeda enige tijd afloste.
Het is niet zo dat ik vind dat de partij uitsluitend door vrouwen geleid zou moeten worden; ik ben een oude Rooie Vrouw en wij hebben altijd geijverd voor samenwerking met mannen. Sindsdien zijn vijftig jaar verlopen en ofschoon er veel is veranderd, is gelijkheid/gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen nog niet vanzelfsprekend. Dat merkte ik weer toen Lodewijk bekend maakte zijn partijleiderschap neer te leggen omdat hij vond dat het debat teveel over zijn positie ging, terwijl het over de kindertoeslagaffaire moest gaan. Dat was een moedig en integer besluit, waarvoor hij onze lof verdient (ik hoop dat Lodewijk de volgende burgemeester van Amsterdam wordt, dat is een baan die hem op het lijf is geschreven). Maar vervolgens werd er in vele gremia gejeremieerd over de onmogelijkheid om Lodewijk op te volgen. Diverse journalisten en columnisten, maar ook partijgenoten, waren ervan overtuigd dat er niemand goed genoeg was om Lodewijk op te volgen. Sommigen zeiden zelfs dat er niemand was die hem kon opvolgen. Alsof er bij de eerste zes kandidaten op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen geen vier fantastische vrouwen stonden met enorm veel politieke ervaring!
Voor iemand die in haar jonge jaren steeds te horen kreeg dat wat zij wilde niet kon omdat ze een meisje was, is zoiets behoorlijk traumatisch. Je gaat jezelf afvragen of je de enige bent die dat politieke talent op de lijst ziet. Maar dat bleek niet geval. Vrouwen die ik belden waren het onmiddellijk met me eens. Het bleek nog steeds te liggen aan de verschillen in perceptie tussen mannen en vrouwen.
Omdat ik mijn hele leven met mannen heb samengewerkt, ben ik op de hoogte van dat oude jongens krentenbrood-gevoel, dat je soms waarneemt als mannen onder elkaar zijn. Op dit congres kreeg ik voor het eerst soms ook dat gevoel, van “vrouwen onder elkaar”, tussen de vrouwen op het podium, een gevoel dat ontstaat als je elkaar begrijpt zonder woorden en weet dat je op één lijn zit. Voor mij is dat echte vooruitgang!
Margreet Elings