Moties op het congres met te weinig aandacht voor de ledendemocratie

Op het PvdA congres komen twee moties aan de orde die weinig aandacht hebben voor de ledendemocratie.
De eerste motie is van RoodGroen met als titel Een lokale keuze. De motie vraagt terecht aandacht voor de keuzes op weg naar de gemeenteraadsverkiezingen.
Ook komt een motie van het Partijbestuur op het congres aan de orde over de linkse samenwerking. Het wil de komende jaren de samenwerking met GroenLinks intensiveren en versterken en het wil de leden daarbij betrekken.

Lees onze kanttekeningen.

De motie van RoodGroen (RoodGroene Motie – Een Lokale Keuze – Samen RoodG…) vraagt terecht aandacht voor de keuzes op weg naar de gemeenteraadsverkiezingen. En goed dat zij de leden er bij willen betrekken met een online ledenraadpleging. Maar vervolgens vergeten ze twee belangrijke dingen. Alvorens een afdeling de keuze kan maken in de besluitvorming over de wijze waarop ze aan de gemeenteraadsverkiezingen deelnemen dient nog een heel proces van discussie met de leden gevoerd te worden. De motie legt uitsluitend de nadruk op de besluitvorming. Binnen afdelingen wordt zeer verschillend gedacht over de samenwerking en de mogelijke fusie, in tegenstelling ook met de suggestie in de motie. De discussies binnen de afdelingen dienen dan ook zeer zorgvuldig plaats te vinden. Anders wordt het een splijtzwam binnen de afdeling en zeggen leden hun lidmaatschap op.

Dat het ook anders kan en moet, laten afdelingen nu zien. Op weg naar de gemeenteraadsverkiezingen maart 2026 worden ledenpanels georganiseerd. Zoals bijvoorbeeld PvdA afdeling Zaanstreek (zie hier: PvdA afdeling Zaanstreek koestert ledendemocratie), waar zeer onlangs als eerste afdeling een ledenpanel hierover is gelanceerd. En dus -anders dan de PvdA-fusielobby- de leden wél goed de situatie met elkaar bespreken, afwegen en beoordelen.

Ook komt een motie van het Partijbestuur op het congres aan de orde over de linkse samenwerking (PvdA congresmotie PB Linkse samenwerking). Het wil de komende jaren de samenwerking met GroenLinks intensiveren en versterken en het wil de leden daarbij betrekken. Maar dat gaat wel via een snelkookpan: géén democratisch vormgegeven gesprekken met en tussen leden in de afdelingen over het of en hoe van samenwerking/fusie vorm krijgt, uitlopend op besluitvormende algemene ledenvergaderingen.

Het partijbestuur van de PvdA stuurt de laatste tijd door middel van informele enquêtes (referenda) aan op een fusie met GL en opheffing van de PvdA. De PvdA is nooit een warm voorstander van referenda geweest. Het manipulatieve karakter, suggestieve vraagstelling, populistisch karakter dat uiteindelijk leidt tot een autocratisch bestuursstijl staat een sociaaldemocraat tegen. Het partijbestuur laat echter referenda om de oren van de leden vliegen.

Sociaaldemocratie is lastig om te bedrijven. Een sociaaldemocraat wil resultaten boeken met andere democratische partijen binnen de werkelijkheid van de politieke verhoudingen. En verder kijken dan een simplistische veronderstelling zoals bijvoorbeeld (1+1=3). Ad Melkert signaleert dit  -en nog veel meer- nog eens in zijn recente opiniestuk op Joop!
<klik hier voor het opiniestuk in Joop!: https://www.bnnvara.nl/joop/artikelen/met-de-partij-van-de-arbeid-voorwaarts-via-het-politieke-centrum>

Het bedrijven van sociaaldemocratie vereist een democratische vereniging.
Leden willen met elkaar spreken over wat hen -kijkend naar de toekomst- bindt en wat zij samen gaan ondernemen om naar die betere toekomst toe te gaan. In de sociaaldemocratie spelen democratische principes een centrale rol binnen de partij. Een reeks van roemruchte bijeenkomsten van SDAP en PvdA heeft op dit punt heel wat geschiedenis geschreven.

Het houden van gratuite muisklik-referenda staat dan ook haaks op de sociaaldemocratische stijl van partijdemocratie via gesprekken van leden over oplossingen, mogelijkheden en coalities, kortom een actief partijleven.

De op het congres van 20 april 2024 voorgestelde moties nemen voetstoots aan dat volgens de “bisonkitstrategie” (Ad Melkert) de gemeentelijke samenwerking met GL verplicht is. Dit dictaat staat ver weg van de werkelijkheid van de leden en kiezers. Om nog maar niet toespreken over verhoudingen met andere politieke partijen die zich op de gemeenteraadsverkiezingen voorbereiden. Het Rode Nest heeft in de achterliggende jaren al laten zien dat het anders kan. Het actuele concrete voorbeeld van Zaanstreek spreekt voor zich.

Met behulp van vraagpunten houdt het afdelingsbestuur een ledenpanel dat onmiddellijk wordt gevolgd door een gesprek met en tussen de leden over de bevindingen.

Succes verzekerd. Doe mee in je eigen afdeling! Klik hier voor nadere info <Het Ledenpanel: Weinig Werk, Veel Profijt>.

Laat een antwoord achter