Wie van deze kandidaten wordt onze nieuwe voorzitter?

Het Rode Nest stelde drie vragen aan alle voorzitterskandidaten. Lees hier wat hun antwoorden zijn!

Ledendemocratie van  onderop is belangrijk criterium bij verkiezing nieuwe voorzitter

Toen de huidige voorzitter na één periode aangaf niet verder te willen, stond vast dat er een nieuwe voorzitter gekozen diende te worden. Maar zouden er wel mensen te vinden zijn die in deze, voor de sociaaldemocratie in Nederland, moeilijke tijd het voorzitterschap van onze partij ambieerden? Een partij die weliswaar qua ledental niet noemenswaardig was geslonken, maar het in de Haagse politieke arena niet goed deed. Een partij die na het debacle van Rutte II niet uit het dal was geklommen. Daarvoor waren er in die ene neoliberale regeerperiode teveel van de oude PvdA-idealen beschadigd. Daar komt nog bij dat het ook met de ledendemocratie binnen de partij niet goed is gesteld. Inspraakprocedures zijn afgeschaft, de oude politieke ledenraad met zijn debatten over actualiteiten was al in het pré-coronatijdperk  ter ziele en het motievolgsysteem in de ijskast gezet. De vorige voorzitter klaagde over een motiediarree toen de leden steeds opnieuw moties over dezelfde zaken bleven indienen. Hij had niet door dat de leden wilden dat er iets met die moties werd gedaan.

Het Rode Nest is destijds opgericht met het doel ledendemocratie in de partij terug te brengen, weliswaar met nieuwe gereedschappen, maar vanuit het idee dat de mening van ieder lid telt. Dat lijkt ons een belangrijk criterium voor het voortbestaan van de PvdA. Maar dan moet die ledendemocratie weer in het hart van de partij worden gevestigd. Het huidige partijbestuur heeft de eerste stappen gezet met het opzetten van een permanente commissie voor ledendemocratie, maar dat heeft nog niet tot herstel ervan binnen de partij geleid. Dat is de volgende stap die onder de volgende voorzitter genomen zou moeten worden. Daarom is het voor het Rode Nest een belangrijke verkiezing, die we niet onopgemerkt voorbij wilden laten gaan omdat er veel van afhangt voor de voortgang van de partij.

Hopelijk helpen de antwoorden op onze vragen om de juiste kandidaat te kiezen

Tot onze grote vreugde dienden acht voorzitterskandidaten zich aan. Zoveel belangstelling voor het voorzitterschap van de partij kan ik mij niet herinneren en mijn herinnering gaat wel een halve eeuw terug. Dit betekent dat acht partijgenoten duidelijke ideeën hebben hoe ze de partij  weer nieuw leven in kunnen blazen en het vertrouwen van de kiezers terug kunnen winnen. Dat duidt op een zeer levende partij, dat geeft hoop op een terugkeer naar de oude beginselen en idealen.

Het is nog niet zo gemakkelijk om van deze acht kandidaten er één te kiezen. En dat zullen we toch moeten doen. We denken dat de antwoorden van de kandidaten kunnen helpen bij het bepalen van uw keus, want het gaat bijzonder moeilijk worden om één van de acht te kiezen.

Het Rode Nest probeert met deze speciale uitgave van de nieuwsbrief de keuze te vergemakkelijken. Wij hebben alle acht voorzitterskandidaten dezelfde drie vragen voorgelegd over de betrokkenheid van de leden, over ledendemocratie en of ledenpanels kunnen helpen bij het bepalen van het standpunt van de meerderheid in de partij. Wij staan pal voor ledendemocratie van onderop. Volgens het Rode Nest zou dat prioriteit in de vereniging moeten krijgen. Ook de positie van het voorcongres verdient verbetering evenals de responsiviteit van en voor besturen. Democratie is ook dat je je aan de democratische regels houdt en dat je de leden als volwassenen tegemoet treedt. Een  nieuwe voorzitter zou deze punten nieuw leven in moeten blazen.

Het lidmaatschap vertelt over wat mensen motiveert 

De eerste vraag aan de acht kandidaten luidt: Wat denkt u is de beweegreden van de meeste leden van de PvdA geweest om lid te worden.

Binnert de Beaufort: Ja, waarom worden mensen lid van de PvdA. Ik sprak hierover met een PvdA-lid uit Zoetermeer. Zij was lid geworden in 2017. De PvdA kreeg van iedereen de schuld van alles. En dat maakte haar kwaad waarom worden mensen lid van de PvdA? Had de partij dan niet zoveel goeds betekend voor dit land? Ik werd in 2017 actief voor de PvdA. Ook ik was kwaad omdat ik zag hoe de PvdA ervan langs kreeg in de media en op straat.

Maar waarom worden mensen in het algemeen lid van de PvdA? Eigenlijk is het antwoord op die vraag heel eenvoudig: omdat ze in onze partij de idealen terugvinden die ze zelf al hebben. De partij is voor hen het vehikel waarmee ze hun idealen hopen te realiseren. Wie zijn die mensen? Ten eerste zijn ze niet onverschillig. Wat er gebeurt in de wereld gaat ze aan het hart. Ze hebben de oprechte wens om de wereld beter te maken. Die wens gaat voorbij het eigen belang, maar staat in dienst van het algemeen belang. Dat heeft sociaaldemocraten altijd getypeerd. Ze kijken naar het algemeen belang, en dat doen ze niet alleen voor  het heden, maar ook voor de toekomst. Dat maakt ze onverbeterlijke optimisten. En dat staat in schril contrast met het imago van de partij die een haven zou bieden aan zuurpruimen. Ja, PvdA’ers kunnen zich soms flink opwinden, maar dat tekent juist hun betrokkenheid. En dat moeten we als partij dus koesteren.

Gerard Bosman stelt niet te weten wat de beweegreden van de meeste PvdA-leden om lid te worden is geweest. “Ik weet wel waarom ik – lang geleden – lid werd en dat nog steeds ben. Dat is vanwege de idealen van de sociaaldemocratie, gebaseerd op waarden als solidariteit, goed werk, inclusiviteit, duurzaamheid, rechtvaardigheid en emancipatie en verbonden met de opbouw van onze verzorgingsstaat en rechtsstaat. Een partij die breed is samengesteld en zich niet richt op deelbelangen, maar juist gaat voor de combinatie van eerlijk en sociaal, duurzaam groen en inclusiviteit voor iedereen. Die generaties verbindt en diversiteit uitstraalt en met een rijke geschiedenis. Daar wil ik de leden op verbinden en werven. Met een nieuw, groot, inspirerend verhaal, met daarin gedurfde ideeën die de samenleving echt beter maken. Met ambitie en lef, zoals ik in mijn boek ‘Over de maakbaarheid van gedurfde ideeën – Voor een solidair en rechtvaardig Nederland’ probeer te doen.

Reshma Roopram meent dat de Partij van de Arbeid is opgericht om mensen bestaanszekerheid te geven en om de kwaliteit van het bestaan. Ook denkt ze dat mensen lid zijn geworden voor een eerlijke verdeling van kennis, macht en inkomen. “Wij verenigen mensen rond ideeën, niet op grond van identiteit. Daarom hebben we meer dan 40.000 leden. De PvdA heeft al ruim 75 jaar in het leven van zovelen het verschil gemaakt. Wij durven verantwoordelijkheid te nemen en onze universele normen en waarden – solidariteit, gelijkwaardigheid en inclusiviteit – raken alle Nederlanders. Dat is wat ons bindt, nu en in de toekomst.”

 Esther-Mirjam Sent stelt dat niemand lid van de PvdA is geworden om het alleen maar over onszelf te hebben. “Leden van de PvdA zijn ideologisch gedreven en willen iets doen om hun idealen te realiseren. Je wordt lid van de PvdA omdat je onrecht ziet of ervaart in de samenleving en dat wilt veranderen. In mijn plan wordt de PvdA weer leidend in de zoektocht naar de beste ideeën voor Nederland, zodat mensen weer herkennen dat de PvdA hun problemen hoort en werkt aan echte oplossingen. Voorop staat dat potentie binnen de partij wordt benut. De PvdA moet een vereniging zijn waar mensen samenkomen om problemen binnen de samenleving aan te kaarten en inspiratie op te doen voor initiatieven die de samenleving verbeteren.”

Pieter Paul Slikker denkt dat je lid wordt van de partij omdat je de idealen van de sociaaldemocratische politiek steunt, eraan bij wilt dragen in de praktijk en omdat je inspraak wilt hebben over de vraag hoe we invulling geven aan onze idealen. Sociale politiek is geen statisch gegeven, ze moet steeds weer opnieuw worden toegepast op de uitdagingen van het moment. Dat vraagt om aanstekelijk debat, benutten van moderne methoden voor inspraak en aanvallende sociale politiek. De partij dient haar tijdloze idealen om te zetten met behulp van de methoden van de 21^e eeuw.”

Frank van de Wolde stelt vooraf dat samen tot standpunten komen een vitale functie van onze partij is. In het beste scenario helpt ledendemocratie ons met gevoel houden voor de hartslag van de samenleving, leidt het tot gemeenschapszin, komen goede ideeën bovendrijven en binden we goede en diverse mensen aan onze partij. Bij een slechte uitvoering schept het een beeld van een vechtpartij, draagt het bij aan conservatisme en lethargie in de club, geeft het vergadertijgers macht en duwt het jongeren naar de uitgang.

Frank’s antwoord op de eerste vraag luidt : “Er zijn veel verschillende redenen om lid te willen worden van de PvdA. Maar de rode draad die ik meestal terug hoor van leden is toch wel een emotionele en/of rationele aantrekking tot de waarden van onze partij. Daar zijn ook veel variaties op: “hoe de wethouder zich inzet voor de lokale jeugdzorg”. “Hoe dat Tweede Kamerlid spreekt over onderwijs”. “Ik wil dat het goed gaat met de partij”. De essentie van wat ons bindt is dan ook in mijn ogen: waar we gezamenlijk voor staan.

Ik ben zelf lid geworden toen we door het stof gingen bij gemeenteraadsverkiezingen. Ik kom uit een rode familie – en die uitslag was voor mij onverteerbaar. Handen uit de mouwen dan maar.”

Ger Rolsma beantwoordt de eerst vraag als volgt: “Ik denk dat veel van mijn beweegredenen ook herkenbaar zijn voor de meeste leden van de PvdA om lid te worden. Naar mezelf kijkend: Ik ben lid geworden om een paar redenen. In willekeurige volgorde:

1. Ik wil met gelijkgezinden in debat,
2. Ik wil informatie over maatschappelijke onderwerpen krijgen vanuit een politiek perspectief, om op basis daarvan standpunten in te kunnen nemen,
3. ik hoop op vriendschap en verbondenheid,

Ik wil ondersteuning geven aan de PvdA en haar idealen,

1. Ik wil zeker meedenken over de toekomst van de PvdA, Nederland, Europa en de rest van de wereld,
2. Ik vind het belangrijk via de partij politieke invloed uit te oefenen,
3. Ik wil mij actief inzetten voor de idealen en het halen van een goede verkiezingsuitslag.

Ik ga er vanuit dat de meeste leden ook veel van deze redenen zullen herkennen en onderschrijven. Ik verwacht dat de meeste leden lid zijn vanuit idealisme”.

Taco Kuiper stelt dat hij zelf ooit lid is geworden omdat hij een sterk geloof heeft in de sociaaldemocratie, solidariteit en gelijke kansen. “En dat is precies waar het beginselprogramma van de PvdA voor staat. Er zijn ook veel mensen die lid worden omdat ze geïnspireerd worden door de politiek leider van dat moment. Vroeger werden mensen ook lid omdat ze met de PvdA een vuist wilden maken tegen uitbuiting. We hebben het dan over de periode waarin arbeiders het echt heel slecht hadden wat betreft huisvesting, beloning, gezondheid en arbeidsomstandigheden. De partij dankt daar ook haar naam aan”, vindt Taco.

De meeste kandidaten gaan bij het beantwoorden van deze vraag ervan uit hoe ze zelf in de partij staan en waarom ze zelf lid zijn geworden. Uit deze antwoorden blijkt wel dat de PvdA-afdeling en de lokale politiek naast de beginselen en de idealen van de sociaaldemocratie een belangrijke rol spelen bij de overweging om lid van de partij te worden, zoals bij Binnert, Esther-Mirjam, Frank en Taco. Ook wordt door een aantal van de kandidaten erkent dat mensen lid van de PvdA worden om mee te kunnen praten, debatteren en hun mening te kunnen geven over onderwerpen waar ze affiniteit mee hebben. Dit standpunt wordt verwoord door Esther-Mirjam, Pieter Paul en Ger. Bijna alle kandidaten vinden dat een gevoel voor rechtvaardigheid ons bindt.

 

Besluiten de leden over het beleid van de partij of mogen ze alleen meepraten?

Vraag 2 luidt: Past een betrokkenheid van onderop, mee willen praten en besluiten over het beleid van de partij, nog wel bij onze PvdA anno 2021? Of is het logischer om het primaat verder bij de Tweede Kamerfractie en het partijbestuur te leggen?

Binnert de Beaufort vindt de vereniging iets prachtigs en unieks. En de partijdemocratie onderscheidt ons van andere partijen, vindt Binnert. We zijn niet voor niets sociaaldemocraten. De vereniging vertegenwoordigt een enorm reservoir aan talent, kennis en ervaring. Het is aan de partij om dat talent en die kennis en ervaring te mobiliseren ten dienste van de partij en van haar volksvertegenwoordigers. Denk alleen al aan de Ombudsteams: zij zijn de ogen en oren van onze partij in de samenleving. De ledeninspraak moeten we koesteren. Maar die betekent ook dat je van leden mag verwachten dat ze zich constructief inzetten. (Blog | PvdA Binnert (binnertdebeaufort.nl)

 Gerard Bosman vraagt zich af waarom betrokkenheid van onderop niet meer in de huidige tijd zou passen. Dat vindt hij eigenlijk een rare vraag. Hij vindt dat juist een sociaaldemocratische partij dat in de praktijk moet brengen. “Betrokkenheid van onderop creëert duurzame betrokkenheid, niet de volatiele steun van de waan van de dag. Tegenspraak maakt ons sterker en geloofwaardiger.” Gerard wil dat versterken en verbeteren, met ledenpanels, met een permanent discussieplatform, met spannende debatten. En ook de formele democratie wil hij versterken. “Besluiten gaan transparant volgbaar worden uitgevoerd in plaats van dat ze in een la belanden.” Gerard besluit het antwoord op deze vraag met een verwijzing naar zijn programma. (Kandidaat voorzitter PvdA – Gerard Bosman)

Reshma Roopram vindt dat een sterke en open ledendemocratie leden vanuit alle regio’s verbindt met onze volksvertegenwoordigers en zorgt voor permanente uitwisseling van ideeën en ervaringen. Iedereen kan meedoen in het spel van macht en tegenmacht, vindt Reshma. “De kramp moet uit het debat. Het geluid van onze achterban moet te horen zijn in het Europees en Nederlands parlement. Want wij zijn immers een politieke, sociaaldemocratische vereniging, waarin iedereen een rol heeft. Bovendien heeft het rapport Ledendemocratie laten zien dat de top-down methode niet werkt. Er is veel onrust ontstaan en bij de laatste politieke ledenraad was er veel onnodige spanning. Het is belangrijk regelmaat te hebben in gesprekken en ontmoetingen van de leden; in goede en slechte tijden. Daardoor voelen leden zich verbonden: we doen het samen. Dit creëert draagvlak voor fractie en bestuur, wat weer goed is voor de hele partij: onze rode familie.” (Reshma Roopram – Reshma Roopram – Kandidaat partijvoorzitter PvdA (samensterkervooruit.nl)

Esther-Mirjam Sent stelt dat onze vereniging op de passie en energie van onze leden drijft. “Als voorzitter ben ik erg gemotiveerd om het beste uit alle leden te halen. De koers van de partij wordt bepaald door de leden. Dat was voor mij ook het uitgangspunt tijdens het schrijven van ons verkiezingsprogramma (noot redactie: Esther-Mirjam was de voorzitter van de verkiezingsprogramma commissie). Hierbij hoort een open en positieve sfeer en een voorzitter die zorgt voor de juiste machtsbalans, zodat iedereen gehoord wordt.

Voor mij begint dit bij de basis, namelijk bij de Afdelingen. De machtsbalans tussen Den Haag en de Afdelingen moet hersteld worden, zodat de Afdelingen weer de fundamenten van de partij vormen. Daar hoort ook bij dat leden makkelijk in contact kunnen komen met zowel besturen als politici. Die horen midden in de vereniging staan, zodat zij goed weten wat er binnen onze partij leeft en zodat zij de mening van de leden mee kunnen nemen in hun werk. (Esther-Mirjam Sent – Kandidaat-voorzitter PvdA (mijnplanvoordepvda.nl)

Een moderne vereniging is ook een open en transparante vereniging. Leden moeten goed kunnen begrijpen wat er binnen de partij allemaal gedaan wordt zodat, op zowel organisatievlak als op politiek vlak, het beste uit de PvdA gehaald kan worden.”

Pieter Paul Slikker:  “Als er iets bij de tijd past zijn het moderne vormen van inspraak. Mensen zijn mondiger, minder partijgebonden. Dat betekent dat de stap naar lidmaatschap de komende decennia groter zal worden en partijtrouw kleiner. Wie mensen wil binden aan idealen neemt ze serieus, geeft ze inspraak en benut de mogelijkheden van de nieuwe tijd. Mijn bonusdochter van 15 doet sociaal, denkt sociaal en stemt later ongetwijfeld sociaal. Maar de inrichting van ledenraden en congressen past niet meer bij de manier waarop jongere generaties kennis verwerven, inspraak geven en macht delen. U treft hier dan ook een groot voorstander van directe democratie, in de partij én daarbuiten in nieuwe vormen. Met behulp van social media, burgerberaden, bijeenkomsten in een minder gedwongen vorm. Ledendemocratie is actueel, onze inrichting echter hopeloos verouderd. Een aantal eerste ideeën treft u op www.nieuwepvda.nl onder ‘mijn programma’.”

Frank van de Wolde vindt dat samen tot standpunten komen een vitale functie in de partij is. “In het beste scenario helpt ledendemocratie ons het gevoel te houden voor de hartslag van de samenleving, leidt het tot gemeenschapszin , komen goede ideeën bovendrijven en binden we goede en diverse mensen aan onze partij. Bij een slechte uitvoering schept het een beeld van een vechtpartij, draagt het bij aan conservatisme en lethargie in de club, geeft het vergadertijgers macht en duwt het jongeren naar de uitgang.

Laten we vaststellen dat we nog niet de optimale vorm gevonden hebben voor onze ledendemocratie. Zo staan er ook op de website van het Rode Nest veel analyses van en beschouwingen over hoe onze ledendemocratie beter kan. De belangrijkste elementen waar we, wat mij betreft, echt een slag in moeten slaan zijn: 1) cultuur, 2) communicatie en verantwoording binnen de partij, 3) toepassen van laagdrempelige (online) participatiemiddelen en 4) thematische inhoud weer een plek geven binnen de partij.

In mijn programma (www.frankvoorvoorzitter.nl) schrijf ik meer over belangrijke zaken zoals een waardevol lidmaatschap en onze ledendemocratie.”

Ger Rolsma: “Meer betrokkenheid van de leden en meer democratie is het hoofdthema van mijn campagne voor het voorzitterschap van de PvdA. (Campagne Ger Rolsma – Voorzitter PvdA (gervoorzitterpvda.nl)
Ik zie de PvdA als een partij die bestaat bij de gratie van haar leden en de sociaal democratische waarden die zij aanhangen. Wij hebben maar liefst 41.000 leden en zijn daarmee een partij met veel leden en veel historie. Zij vormen de stabiele basis van onze partij, want kiezers wisselen nogal eens van partij waarop zij stemmen.

Veel leden hebben – al dan niet uit hun actieve verleden, en heden – ook veel kennis, expertise en ervaring in huis. Ik wil graag dat we in de PvdA hier meer gebruik van kunnen maken, om ideeën en strategieën te ontwikkelen. En dat de top op een goede wijze het gesprek aangaat met de leden en ze betrekt bij het beleid. Dat kan slimmer en sneller dan nu het geval is, bijvoorbeeld met digitale media. En ik denk dat we daarmee ook meer aantrekkelijk worden voor jongeren.
De PvdA is altijd een debat-partij geweest. Wij kennen geen kadaverdiscipline wat betreft standpunten of opvattingen. Dat is waardevol, ook voor onze politieke leiders en het bestuur, die de diversiteit aan meningen kunnen betrekken bij hun afwegingen.

Concluderend, het zijn de leden die de PvdA maken en zij horen intensief bij de meningsvorming betrokken te zijn.”

Taco Kuiper vind: “Zonder partij zijn we niets! De partij heeft een hele brede basis nodig om al het politieke werk te kunnen doen wat nodig is om onze idealen in de praktijk te brengen. Denk daarbij aan volksvertegenwoordigers en bestuurders in gemeenten, provincie en op rijksniveau. Dat kan alleen als mensen het leuk vinden om in de partij actief te zijn en als je politiek gedreven bent dan wil je ook meepraten over de koers van de partij. De leden moeten dus bloedserieus genomen worden. En dan nog iets: we zijn een sociaaldemocratische partij, dus dat zegt al genoeg 😊.” (Terug-naar-de-beginselen-én-vernieuwing-van-de-partij-Essay-Taco-Kuiper.pdf (pvda.nl)

 

Vraag 2 is zo opgesteld dat we hoopten van de kandidaten te horen hoe ze staan tegenover ledendemocratie van onderop. Dit omdat in het afgelopen decennium de mate van inspraak van de leden is vervaagd en verlegd naar de partijtop: het partijbestuur en de Tweede Kamerfractie. Bijna alle kandidaten vinden dat er goed naar de leden geluisterd moet worden want, zonder leden geen partij. De kandidaten leggen verschillende accenten bij hoe ze dat willen bereiken, zoals de inzet van digitale middelen als ledenpanels en discussieplatforms. Zo vindt bijvoorbeeld Pieter Paul ledenpanels een stap in de goede, vernieuwende richting. Hij is voorstander van meer directe democratie maar hij ziet weinig toekomst voor “ouderwetse” instrumenten als politieke ledenraden en congressen. Binnert, Gerard, Esther-Mirjam, Reshma, Frank, Ger en Taco Kuiper vinden het allemaal erg belangrijk dat de leden kunnen meepraten over de koers van de partij, Esther-Mirjam vindt dat zelfs het belangrijkste.

 

Kan een ledenpanel over klimaat- en milieubeleid de urgentie bevorderen?

 De derde vraag die we de acht kandidaat-voorzitters voorlegden luidt: Hoe staat u tegenover een ledenpanel onder alle leden met betrekking tot een vraagstelling hoe ons land er in 2030 voor zou moeten staan op het gebied van klimaat en milieu? Zou u daarvoor ook offers naar draagkracht aan de leden willen vragen?

Binnert de Beaufort Het eerlijke verhaal is dat we allemaal welvaart moeten inleveren als we echt het klimaat en het milieu willen redden. Dat kan alleen maar op basis van solidariteit: de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten. Bovendien zorgen de rijkste tien procent van de wereld voor de helft van de koolstof in de atmosfeer. En de rijkste één procent veroorzaakte twee keer zoveel CO2-uitstoot als de armste helft van de mensheid. Omdat zij vaker vliegen, grotere auto’s kopen en daar meer kilometers mee maken (Oxfam Novib 2020).  Als we echt een klimaat neutrale economie en samenleving willen, zullen de rijksten dus het meeste moeten inleveren. Maar dat is ook in hun belang, en vooral in het belang van hun kinderen.

 Gerard Bosman vindt een ledenpanel over de ambities van klimaat- en milieubeleid voor 2030 erg interessant. “Maar dan moeten de dilemma’s goed in beeld worden gebracht met goede informatie. Nog interessanter zou zijn om (ook) naar 2050 te kijken. Dan is er nog veel meer nodig wat nu al in gang gezet moet worden. Ik ben er van overtuigd dat de uitdagingen voor klimaat en milieu immens zijn en urgent. Waarbij we niet de luxe hebben om heel veel alternatieven uit te sluiten. En daar komt nog bij dat als je niet heel goed uitkijkt, de enorme ongelijkheid in ons land nog groter wordt. De lasten én de lusten van verduurzaming worden nu enorm oneerlijk verdeeld. En de lasten zullen fors toenemen, dus de vraag wie de rekening betaalt is enorm relevant. Wat mij betreft zijn dat niet de huishoudens, maar vooral de (vervuilende) bedrijven. En bij de huishoudens zullen vooral de lage- en middeninkomens moeten worden ondersteund, doordat bedrijven hun lasten voor een aanzienlijk deel zullen doorgeven in hogere prijzen voor de consumenten. Het zou interessant zijn daar het debat over te voeren en daar ledenpanels aan te koppelen. Of er ook offers naar draagkracht gevraagd moeten worden kan daarbij aan de orde komen. Zelf ben ik ervoor om de urgent nodige vermindering van ongelijkheid in inkomen en vermogen niet via het milieu- of klimaatbeleid te voeren. Daar moeten vooral de grootste vervuilers het meest betalen. En die moeten geen subsidies meer krijgen (die vooral door middeninkomens worden opgebracht), maar prijsmaatregelen. Ongelijkheid bestrijden doe je door een veel eerlijker belastingstelsel in te voeren en ook de primaire inkomensverdeling te reguleren. Ik wil daarover graag de leden raadplegen. Alsook over de noodzaak tot gedragsverandering. Denk aan minder vlees eten en minder vliegen. Te lang al wordt dit buiten het debat gehouden  uit angst dat kiezers weglopen. Maar angst is een slechte raadgever. We moeten de noodzaak tot ander gedrag in de bek durven kijken, waarbij we ook onder ogen moeten zien dat dit overheidsregulering, met onder meer beprijzing van vervuilende gedrag vraagt. Want het werkt alleen als we het niet  aan “de markt” overlaten. Ook daarover heb ik concrete voorstellen.”

Reshma Roopram vindt dat de klimaatverandering ons allemaal raakt en dat vraagt om actie. “De energietransitie vraagt een inspanning van iedereen. Zeker. Maar als multinationals zoals Tata Steel miljarden belastinggeld nodig hebben om te verduurzamen, laten we dan wel afspraken maken: over hoe die miljarden worden terugbetaald, over medezeggenschap, over winstdeling en over baangaranties. Het is onze taak ervoor te zorgen dat het voor alle Nederlanders mogelijk is om een bijdrage te leveren en samen op een eerlijke manier de energietransitie voor elkaar te krijgen. Voor de lange termijnkoers is het van belang om samen met onze leden, deskundigen, maatschappelijke partners en ervaringsdeskundigen tot een zorgvuldig antwoord te komen op dit vraagstuk. Ik ben er dus een groot voorstander van om onze leden te betrekken, dat kan ook via een ledenpanel. Natuurlijk is het van belang dat zo’n enquête dan ook serieus genomen kan worden. De opzet moet daarom helder zijn en mensen met verstand van het  opstellen van enquêtes kunnen helpen, zodat vragen geen expliciete sturing kennen.”

Esther-Mirjam Sent: “Ik wil een partij waar we meningsverschillen niet eerst uitvechten via moties, amendementen en ordevoorstellen maar vooral in open debat. We gebruiken alle nieuwe technologische mogelijkheden die deze tijd ons biedt om de leden veel vaker de mogelijkheid te geven zich uit te spreken.  Zeker als het gaat om de grote opgaven van onze tijd zoals klimaatverandering. Te lang hebben we deze onderwerpen laten liggen vanwege angst of strategie of beide, maar dit zijn thema’s die nu van groot belang zijn. Die vragen om een antwoord van de sociaaldemocratie. En dat antwoord wint alleen aan kracht als we hier de kennis en kunde van onze leden voor inzetten. Moties en amendementen vormen dan het sluitstuk, en niet de start.”

Pieter Paul Slikker:  “Een van de grootste vraagstukken voor de sociale politiek is hoe we de klimaatopgave zo organiseren dat we het doel halen en de samenleving breed laten profiteren en meekrijgen. Daar zijn we nog bar ver vanaf. Dat vraagt om een breed debat. Dus ja, vóór een ledenpanel maar juist ook debatten organiseren in het hart van de samenleving. Met gelijkgestemde politieke partijen, de milieubeweging, jongerenorganisaties en de vakbond een burgerberaad starten, en een social media peiling. Onze ledendemocratie moet flink verbreed worden, de leden hebben het laatste woord voor wat betreft onze koers. En zoals u ook in mijn programma aantreft, ben ik een groot voorstander van het verhogen van de afdracht voor onze politici om de partijkas lokaal en landelijk te versterken. We hebben minder zetels, leden en dus middelen. Als de sociale politiek in de aanval wil en wil vernieuwen is het zaak ook in eigen kring een grotere bijdrage te vragen volgens ons adagium: de sterkste schouders, de zwaarste lasten.”

Frank van de Wolde:  “Ik ben een groot voorstander van het voeren van een goed inhoudelijk gesprek over belangrijke structurele kwesties zoals klimaat en wonen. Ledenpanels zijn een goede manier om informatie boven water te krijgen. Maar wat mij betreft zijn dit zulke belangrijke thema’s dat we ook bondgenoten van buiten de partij moeten betrekken bij zulke thema’s. Dan denk ik aan andere partijen zoals GroenLinks en de SP, de vakbond en de milieubeweging.”

“Niemand is tegen leden vragen om naar draagkracht bij te dragen. Maar wat mij betreft kan een bijdrage veel vormen hebben. Dat is vooral een kwestie van goed organiseren. Vragen naar geld is makkelijk – maar soms zijn er veel betere oplossingen voor handen. We hebben tienduizenden leden met kennis, expertise en ervaringen – laten we elkaar alsjeblieft vooral ook serieus betrekken en niet alleen als een pinautomaat inzetten.”

 Ger Rolsma: “Traditioneel richt de PvdA zich meer op inkomen, bestaanszekerheid en sociale rechten. En de milieuproblematiek is urgent. Ik zie wel een uitdaging in de transitie – om de rekening daarvan niet bij de laagste inkomens te laten landen. Daarom moeten wij dit onderwerp wat mij betreft naar het centrum halen van zaken waarvoor wij strijden. Wij moeten pleiten voor een zo snel mogelijke aanpassing naar een cyclische economie, waarbij een minimum aan afvalstoffen ontstaan en materialen hergebruikt worden. Deze strijd zal langer duren dan gesteld voor 2030. Ook daarna moeten we hier aan blijven werken.

Wij moeten de plannen van onze eurocommissaris Timmermans liefst versneld uitvoeren. Dan alleen kunnen we blijven leven in een wereld die niet ten onder gaat aan vervuiling en natuurrampen. Ook is het mondiale effect hiervan belangrijk;  ik vind dat ook de meest kwetsbare landen in staat moeten worden gesteld om de benodigde transitie te maken.”

Taco Kuiper: “Ik vind het een heel goed idee om zo nu en dan eens wat vragen voor te leggen aan alle leden om te peilen hoe ze over bepaalde zaken denken. Overigens betekent de uitslag van zo’n ledenpanel niet automatisch dat we de koers verleggen. Onze politieke koers wordt immers bepaald door ons beginselprogramma. Het kan wel betekenen dat we een bepaald onderwerp nog eens extra moeten bediscussiëren.

De PvdA kent al een contributiesysteem waarbij mensen met een hoger inkomen ook een hogere contributie betalen. Ik ben er geen voorstander van om daar nog een schepje bovenop te doen.”

Niet alle kandidaten zien de klimaatcrisis als topprioriteit. Sommigen erkennen ook dat dit is zoals de PvdA in elkaar steekt. Werk en sociale zaken hebben altijd de agenda aangevoerd. Desondanks wordt wel erkent dat het klimaat een urgente kwestie is waar ook de partij zich over zal moeten buigen. De meeste kandidaten doen dat dan het liefst in samenspraak met de leden, door middel van ledendemocratie van onderop en een aantal zelfs via een ledenpanel onder alle leden over het klimaatbeleid. Ook Reshma ziet daar wel mogelijkheden in, mits zo’n ledenpanel geen expliciete sturing bevat. Gerard en Ger vinden dat we bij het klimaatbeleid verder moeten kijken dan 2030 juist omdat de lange termijn hier veel van het te maken beleid zal bepalen en Esther-Mirjam is van mening dat het betrekken van de leden bij het hele proces het meest belangrijke is.

Over  het vragen van offers naar draagkracht aan de leden zijn de meeste kandidaten huiverig of hebben het er helemaal niet over. Wel wordt verwezen naar de principes van de ”sterkste schouders die de zwaarste lasten moeten dragen” en naar “de vervuiler betaalt”, geheel in lijn met het PvdA gedachtengoed.

 

Met deze special hebben wij van het Rode Nest ons best gedaan uw keuze bij de verkiezingen van een nieuwe partijvoorzitter te vergemakkelijken. We hopen dat dat is gelukt, want kiezen zal niet gemakkelijk zijn.

Maar de keus is aan u. Veel succes!